تاکجا راه پروآزت بود ای پرنده غریب
ای پرنده غریبم ..چه آسان ازکنارم ...پر کشیدی....
چه آرام سر بزیر ..انداختی ..با من بگو چرا دلگرفته ای
چرا سر بزیر برده و در گوشه ای نشسته ای
مرا بگو کدام سنگ
کدام دست ظا لم پر تو را از خونت گلگون ساخت
کدام سنگدل سنگی بر دلت زد و آن را شکست
مگر نه ای پر نده غریب تو هم مثل من دل شکسته ای
شعر از نگاه
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد