من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو
سخن رنج مگو جز سخن گنج مگو
ور ازین بی خبری رنج مبر هیچ مگو
آرزو دارم دلت مثل بهار
پر شود از لـحظه های ماندگار
زندگیْت خالی از اندوه و غـم
لـحظه های شادمانی بی شمار
خانهً قلبت پر از گلهای یاس
نغمه خوان خانهً قلبت هزار
باغ احساست پر از گلهای ناز
همچو یک قالی پر از نقش و نگار
روزهایت هر یکی بهتر ز قبل
خوش بـوَِد بر کام تو این روزگار