گل من
کى توانم اى گل نازم فراموشت کنم ..
کى توانم عشق پاکت را فر اموشش کنم..
اى که در جان و دلم جا کرده اى تو..
کى توا نم با فرا مو شى هم آغو شت کنم..
شعله عشقت بسوزد جان مشتا ق مرا...
نه امیدى نیست تا زنده ام...اى گل فرامو شت کنم
گنه کردم که بر جان آتش عشق تو افکندم..
رهایى بعد مر گم هم ز تو... نتوا نم اى گل من.
شعر از نگاه
باسلام ودورود وتشکرازشعرزیبا
توبیابامن باش
توبیادرباغ خامو ش تنها یى
در شب سرد وتاریک پا یىزى
تو بیا با من باش
شب باندازه من تنها نیست ....
شب پر از زمزمه دریا هاست...
شب پر ز آوازهمه چلچله هاست...
این منم تنها یم ...تو بیابا من باش...
با چه سرگرم کنم دیده و دل که مدام
دل تو را می طلبد دیده تو را می جوید
خورشید فلک بود که خاموش شود
حاشا که فراق تو فراموش شود
رفتی ازدیده و داغت به دل ماست هنوز
به هر طرف می نگرم روی تو پیداست هنوز
مطمئن باش که یادت نرود از دل ما
مگر آن روز که در خاک شود منزل ما